آلاسکای هندوانه

من تابستون یه دونه عکس هندونه ای از سایت "کرافت" دیدم که درجا اولین چیزی که به ذهنم رسید "یلدا" بود. ( و اگه احیانا این سوال واستون پیش اومده که: "بستنی؟ تو زمستون؟" باید عرض کنم که اولا بستنی واسه من زمستون تابستون نمیشناسه! و دوما من سابقه دارم!)

با خوندن رسپیش متوجه شدم که عمرا این رسپی جواب نمیده. کاملا مشخص بود که فقط همینطوری یه چیزی نوشتن!پس با توجه به تجربه خودم دست به تهیه این آلاسکای هندونه ای زدم.

مواد لازم:

• ژله قرمز / 1 بسته
• ژله سبز / 1 بسته
• آب جوش / 2 لیوان
• یخ / یک و نیم لیوان
• پنیر خامه ای / 100 گرم
• خامه فرم گرفته / 1 لیوان
• شیر عسلی / 200 گرم
• چیپس شکلات سایز مینی / یک ق غ
• چوب بستنی / 6 عدد
• لیوان یکبار مصرف / 6 عدد
• هندوانه بزرگ / برای تزئین

خب... با ژله قرمز شروع میکنیم.

کرافت از ژله توت فرنگی استفاده کرده، چون اونا ژله هندونه ندارن. ولی ما که داریم. پس من از یک بسته ژله هندونه استفاده کردم که موقع خوردن بیشتر احساس هندونه ای بهم دست بده. پودر ژله رو با یک لیوان آب جوش مخلوط میکنیم. یک دقیقه میذاریم توی مایکروفر ( و یا روی بخار آب ) تا شکرش حل شه و خوب مخلوط شه.

نکته: در رسپی کرافت شما باید یک سوم لیوان شکر هم بهش اضافه کنید که من هم شدیدا توصیه میکنم. ولی خودم اضافه نکردم چون آقای شوهر از چیزای شیرین خوشش نمیاد ( دقیقا برعکس من! )
حالا یک لیوان یخ بهش اضافه میکنیم و هم میزنیم تا مخلوط شه ( سایز یخها استاندارد نیست. پس میدونید این میزان تقریبیه ) یک سوم لیوان ازش برمیداریم و کنار میذاریم. بقیه ژله رو میذاریم توی فریزر به مدت 15 دقیقه و تو این فاصله دو بار هم همش میزنیم.

حالا ژله سبز رو آماده میکنیم. من از ژله لیمو - نعناعی استفاده کردم و از طعم تند نعناعیش خیلی خوشم اومد. ولی شما به ترکیب طعمها توجه داشته باشید. باز ژله رو با آب جوش مثل قبل تهیه میکنیم. اینبار با نصف لیوان يخ مخلوطش میکنیم. میذاریم بیرون یخچال بمونه.



ژله قرمز رو بیرون میاریم و هم میزنیم تا تیکه هایی که تشکیل شده خورد شن. چیپس شکلات مینیاتوری رو کم کم بهش اضافه میکنیم و هم میزنیم ( اینا خیلی ریزن. تقریبا سایز عدس. توی فروشگاه های شیک شکلات فروشی میتونید پیداشون کنید)
حالا بین 6 لیوان تقسیمش میکنیم. ( لیوانهای من 200 میلی لیتری هستن. که توی همه فروشگاههای ظروف یکبار مصرف پیدا میشه ) حالا واسه اینکه سطحش صاف باشه و پستی و بلندی لخته ها ظاهر کار رو خراب نکنه؛ از اون یک سوم لیوان ژله قرمزی که نگه داشته بودیم، روشون میریزیم.

(در رسپی کرافت اومده که: "ژله قرمز رو توی لیوانها بریزید. 20 دقیقه فریز کنید. چیپس شکلات رو بهش اضافه کنید." ولی به نظر من اینطوری هم لخته لخته میشه. هم چیپسها روی دیواره لیوان دیده نخواهند شد چون قبلا ژله یخ زده و هم وقتی توی خود لیوان همش میزنیم، سطح کار صاف نخواهد بود و اون چيزي كه توي عكس نشون داده نخواهد شد!)
حالا میذاریمش توی فریزر به مدت یک ربع



برای لایه خامه - پنیریش من از پنیر ماسکارپونه کاله استفاده کردم ( که به نظرم – به نسبت ماسکارپونه های خارجی - زیادی چربه و اگه دوباره این رو درست کنم از پنیر خامه ای معمولی استفاده خواهم کرد ) و شیر عسلی ( من طعم شیر عسلی توی دسرها رو خیلی دوست دارم. همینطور گرفتن عکس از قوطی شیر عسلی در حال خالی شدن! هر دو مورد رو هم تا حالا حتما متوجه شدید... از كنترلم خارجه ) که میزان استفاده ازش به ذائقه خودتون بستگی داره. حتی میتونید به جاش شکر بریزید. ( البته من از خامه فرم گرفته كم شیرین استفاده کردم ) ولی حتما حتما این نکته رو مد نظر داشته باشید که هر مخلوطی بعد از اینکه یخ میزنه از شیرینیش کم میشه. پس يه کم شیرینتر درستش کنید.
خوب همش میزنیم تا یه مخلوط خامه ای با سفتی متوسط به دست بیاد، توی قیف و یا یه کیسه معمولی میریزیم و توی لیوانها رو با یه ردیف از مخلوط خامه ای پر میکنیم. ( کرافت میگه با قاشق بریزید روی ژله قرمز. ولی به نظر من اینطوری سطحش صاف نخواهد بود و قیافه اش تمیز نخواهد شد پس قيف بهترين گزينه است )

حالا من یکی دو تکون هم به لیوانها دادم که مطمئن شم سطحش صاف صافه. چوب بستنی ها رو وسط لایه سفید فرو میبریم. نیازی نیست که در لایه قرمز هم فرو برن. اینجا چوب بستنی پیدا نمیشه. پس من رفتم کالای پزشکی و یه بسته چوب مخصوص معاینه خریدم. البته خیلی واسم جالبه که مجبور شدم بگم چوب بستنی میخوام، چون متوجه نمیشدن چوب مخصوص معاینه یعنی چی!!! ( در ضمن بسته ای 250 تومنه ) چوبها رو یه کم توی مخلوط تکون دادم که مطمئن شم  دیواره چوبها خوب کاور شده که بعدا خدای نکرده ژله سبز تو لایه سفید نفوذ نکنه. میذاریمش توی فریزر به مدت نیم ساعت تا سه ربع.

ژله سبز رو هم 5 دقیقه توی یخچال میذاریم تا به غلظت سفیده تخم مرغ برسه.

توصیه شف: حتما اجازه بدید لایه سفید کااااااااملا ببنده. حتما ژله سبز به غلظت کافی برسه. چون اگه روان باشه و لایه سفید هم خوب نبسته باشه؛ اتفاقی که میافته اینه که: به محض اینکه ژله سبز رو توی لیوان میریزید، از طریق شکافی که چوبها توی لایه سفید بوجود آوردن نفوذ میکنه و لایه سفید یکجا میاد بالا و لایه سبز میره زیرش قرار میگیره!!! به همین دلیل بود که گفتم دقت کنید چوبها خوب کاور شده باشن که راه در رو نداشته باشه.

حالا ژله سبز رو میریزیم توی لیوانها ( اگه ژله لخته شده کافیه 3 تا 5 ثانیه توی مایکروفر گرمش کنید و همش بزنید. درست میشه ) حالا دیگه اجازه میدیم 3 ساعت بمونه تا یخ بزنه. البته لایه ژله ایش یک ربع هم بسشه. ولی لایه خامه ایش به زمان بیشتری نیاز داره. در غیر این صورت بعد که از قالب درش میارید سریع ذوب میشه.

برای جدا کردن از قالب کافیه که سریع توی یه لیوان آب گرم فرو ببریدش، بعد از پایین فشار بدید تا بیاد بیرون، چوب رو نکشید، چوب رو نچرخونید، چوبش به این راحتی ها ازش جدا نمیشه که خرابش کنه ولی کار از محکم کاری عیب نمیکنه. میدونید هدف ما اینه که یه کار تمیز و شیک تحویل بدیم. پس بهتره این چیزا رو رعایت کنیم. اگه نمیتونید با روش آب گرم راحت کار کنید و میترسید نتونید سریع کار کنید و سطح کار ذوب شه؛ راه دوم اینه که پوستش رو عین موز بکنیم! چون پلاستیکیه خیلی راحت از سطح جدا میشه ( میتونید از قیچی هم واسه چاک دادنش استفاده کنید. ولی با دست راحت شکسته میشه )



خب اینم از آلاسکای هندونه ما

واسه سروش سر میز یلدا کافیه یه هندونه بزرگ ( تقریبا به قطر سی سانت ) رو نصف کنید و آلاسکاها رو توش فرو کنید.

حالا در مورد طعمش:

- به نظر من باید حتما به ژله اش شکر اضافه شه. ژله ليمو-نعناعیش خوب بود و طعم ترش و تند داشت و کم شیرینیش رو پوشش میداد ولی ژله هندونه اش فقط یه ته مزه هندونه ای داشت و زیادی کم شیرین بود. جالبه که حتی واسه آقای شوهر هم کم شیرین بود!!! ( عجب گیری افتادیم ها! پس من واسه کی دارم اینهمه فداکاری میکنم و شکر رو از جیگرم میکنم؟!)

- چيپس شكلاتش بعد از فريز شدن سفت ميشه كه نبايد جويده شه و خوشمزه تره اگه بذاريم توي دهن ذوب شه.

- لایه پنیریش بهترین قسمتش بود. چون من هر چی که طعم چیزکیک بده رو دوست دارم ( تازه هرچی که از مخلوط اضافه اومده بود رو هم گذاشتم تو فریزر و خالی خالی خوردم! شماتت نکنید خب... شیر عسلیش خوشمزه اش کرده بود )

- نظر من اینه که اگه ژله اش رقیق تر بود بهتر بود. یعنی طعمش به بستنی یخی نزدیکتر میشد.

حالا توصیه ام به شما:

اول اینکه باید حتما عاشق ژله باشید ( من نیستم!) بعد ژله یخی دوست داشته باشید.

و حتما حتما از ژله هایی استفاده کنید که مطمئنید از ترکیب طعمیشون خوشتون میاد.

در صورتی از پنیر استفاده کنید که طعم شور و شیرین رو دوست دارید. در غیر اینصورت پنیرش رو از قبل شیرین کنید یا اینکه کلا حذفش کنید.

میشه هم لایه سفیدش رو کلا ژلاتینی کرد، که من نمیپسندم.

در کل چیزی نیست که هر کسی خوشش بیاد. با مد نظر داشتن همه اینا وارد عمل شید که بعد رو دستتون باد نکنه.

اينا خيلي خوب توي فريزر عمر ميكنن و براي مصرف كافيه از قبل از فريزر به يخچال منتقلش كنيد تا از سفتيش كم شه. ( موادي كه توي فريزر قرار ميگيرن هميشه بو جذب ميكنن پس بهتره توي ظرف در بسته يا زيپ لاك نگهش داريد ) اينجوري گاز زدنش راحته و دندون رو اذيت نميكنه. با وجودي كه گفتم زياد از ژله خوشم نمياد؛ از خوردنش لذت بردم و قيافه اش هم خيلي خيلي خيلي خوشگل بود و كاملا راضي بودم.

ارائه دهنده: شف طیبه عزیز