همه چیز زمانی شروع شد که من به خاطر گلو درد مدرسه نمی‌رفتم. خیلی احساس خستگی می‌کردم و برایم سخت بود از تختخواب بیرون بیایم. با وجود اینکه بعد از ظهر‌ها می‌خوابیدم ساعات طولانی در شب نیز نیاز به خواب داشتم و می‌خوابیدم. من سابق به این در تنیس خیلی خوب بودم و تقریبا در رده‌های بالای کلاس قرار داشتم. خیلی می‌خواستم به مدرسه برگردم چون می‌داتستم که عقب خواهم ماند. دوستانم برای دیدن من به خانه ما آمد ند و لی آنقدر خسته بودم که فقط آن‌ها را برای مدت کوتاهی دیدم و آن‌ها کم کم تماس گرفتن با من و به دیدن من آمدن را قطع کردند. من دلم برای آن‌ها تنگ می‌شد ولی بعلت خستگی نمی‌توانستم با آن‌ها تماس بگیرم. بعد از انجام هر کاری من نیاز به زمانی برای استراحت داشتم.
یک روز با پدر و مادرم بیرون رفتم و بعد از آن سه روز طول کشید که خستگی من رفع شود. در سالهای اخیر آزمایشهای زیادی برایم انجام شده ولی هیچ چیز خاصی پیدا نشده است.
با مدرسه من صحبت شد تا من کم کم دوباره در خانه شروع به تحصیل کنم. من و مادرم از اینکه دوباره بد‌تر شوم خیلی هراسان بودیم. وقتی فیزیوتراپیست به خانهٔ ما آمد خیلی خوب نگرانی ما را فهمید و من قبول کردم که آرام آرام یکسری ورزش آسان را شروع کنم.
دکترم پیشنهاد کرد که یک روانپزشک را ببینم ولی من تصور کردم که اختلالات عصبی ندارم. دکتر خانواده گفت بعلت اینکه من مدت طولانی مریض بودم این می‌تواند کمک خوبی برای من و خانواده‌ام باشد. قبول کردم که در مرکز روانپزشکی کودکان ویزیت شوم و ببینم آیا آن‌ها می‌توانند به من کمک کنند. ما توسط یک متخصص خانواده درمانی ویزیت شدیم و این به ما کمک کرد که راجع به مشکلات خانواده صحبت کنیم و نسبت به این مشکلات مثبت‌تر بیاندیشیم.
خستگی مزمن چیست؟
یک اختلال نادر که که معمولا در نوجوانی یا زود‌تر شروع می‌شود (بطور نادر این اختلال در زیر ۷ سالگی شروع می‌شود) نام دیگر این اختلال آنسفالومیلیت و یا تحریک مننژ میباشد.
علائم سندرم خستگی مزمن چیست؟
علامت اصلی، خستگی مفرط بعد از یک فعالیت کوچک است. این خستگی با استراحت برطرف نمی‌شود و با مشکلات روانی و جسمی مطابقت ندارد، معمولا با یک بیماری ناگهانی وکوتاه مدت مثل انفلانزا شروع می‌شود اما می‌تواند به آهستگی هم شروع شود، مانند تب گلندولار. این بیماری بسیار ناتوان کننده است می‌تواند طولانی مدت یا راجعه شود.
علائم معمول این بیماری:
سردرد
دردهای عضلانی بدن
اختلال ریتم نرمال خواب و خوراک
مانند سایر بیماریهای شدید، این بیماری تاثیرات شدید عاطفی و روانی دارد. کودک می‌تواند دچار افسردگی، اضطراب و بهانه گیری شود و یا تمرکزدر یادگیری برایش مشکل می‌گردد.
تشخیص سندرم خستگی مزمن از نظر بالینی مشکل است معمولا کودکان مکررأ توسط پزشکان آزمایش می‌شوند.
تاثیر سندرم خستگی مزمن چیست؟
سندرم خستگی مزمن می‌تواند زندگی را مختل نماید. کودک شخصأ نمی‌تواند قادر به انجام کارهای روزانه مثلأ مدرسه رفتن باشد یا نمی‌تواند با دوستان خود بیرون برود یا به انجام تفریحات خود بپردازد.
رفتن به مدرسه می‌تواند خیلی سخت باشد. کودکان مبتلا به این اختلال بعلت ماندن در تخت خواب سریعأ تناسب بدنی خود را از دست می‌دهند. مثلا تون عضلانی خود را سریعأ از دست می‌دهند. حتی در افراد سالم تمام این مشکلات بهبود را سخت می‌کند.
همه افراد در خانواده می‌توانند این سختی را حس کنند. گاهی والدین مجبور به ترک شغل خود و پرستاری از فرزند بیمارشان می‌شوند.
سایر فرزندان ممکن است تصور کنند که فراموش شده‌اند. والدین می‌توانند راجع به اینکه آیا کودک واقعأ بیمار است یا فقط طالب توجه است توافق نظر نداشته باشند.
چگونه می‌توان کمک گرفت؟
در مراحل اولیه بیماری ممکن است بنظر بیاید هیچ کس علت بیماری و راه حل آن را نمی‌داند. این می‌تواند کودک را غمگین کند چون فکر می‌کند هیچ کس قبول ندارد او بیمار است و اطرافیان مشکل او را نمی‌فهمد این می‌تواند ارتباطات را در خانه و مدرسه مشکل نماید.
دکتر خانواده می‌تواند کودک را به متخصص اطفال یا روانپزشک معرفی کند تا بررسی و درمان شود.
در مدرسه پرستار مدرسه و روان‌شناس می‌توانند از کودک حمایت نمایند.
چگونه خستگی مزمن درمان می‌شود؟
هدف اصلی کمک به کودکان و نوجوانان با اختلال خستگی مزمن این است که فعالیت روزانه را آرام آرام شروع کنند.
در مورد درمان اصلی C S F اختلاف نظر وجود دارد. تحقیقات نشان می‌دهد که رفتار و شناخت درمانی بهمراه ورزش و فعالیت متناسب بدنی مفید است.
این تحقیقات هیچ درمان طبی خاصی را پیشنهاد نمی‌کنند. برنامه‌ای که بطور آرام آرام فعالیت روزانه را تقویت کند می‌تواند به بهبود جسمانی و عضلانی کودک یاری رساند. این مشکل است که بفهمیم کی و کجا و چگونه کودک خود را تشویق و یا آرام کنیم. مهم این است که مثبت و کمک کننده بیاندیشیم.
شما می‌توانید اطلاعات بیشتر را از روانپزشک کودکان یا پزشک اطفال در خواست کنید. این وضعیت خوبی است که تمام افرادی که به نحوی در کمک به این کودکان دخالت دارند با هم دیدار کرده چون به آن‌ها اجازه می‌دهد که نظرات خود را طرح و بهترین راه کمک فیزیکی یا عاطفی –تحصیلی را پیدا کنند. کار گروهی برای پیشرفت مداوم بسیار کمک کننده است.
تحقیقات روی چگونگی بهبود این کودکان نشان می‌دهند اغلب افراد مبتلا به خستگی مزمن جسمأ بهبود کامل می‌ابند و بقیه تا حدی که بتوانند زندگی روز مره را ادامه دهند بهبود می‌یابند.|کالج روانشناسان
باز نشر: مامی سایت
نظر خود را اضافه کنید.
ارسال نظر به عنوان مهمان