بسیاری از پدر و مادرها با این مشکل که کودکشان نمی تواند تنها در اتاقش بخوابد مواجه اند و روش های زیادی را برای رفع این مشکل امتحان می کنند. در این مقاله از مامی سایت قصد داریم روش هایی را معرفی کنیم که می تواند در این مورد راهگشا باشد.
تلویزیون، کامپیو‌تر و سایر لوازم برقی را از اتاق او بردارید تا محیطی برای او فراهم کنید که در آن‌جا بتواند بخوابد. دکتر جودیث اونز مشاور خانواده و یکی از نویسندگان کتاب عادت خواب کودکتان را تغییر دهید، می‌گوید: «وسوسه تماشای تلویزیون یا بازی‌های کامپیوتری و نور تلویزیون و کامپیو‌تر هر دو مخل خواب کودکتان هستند مطمئنا یک نور کم مانند نور چراغ خواب برای کودکانی که نیاز به نور دارند کافی است.»
ساعت خواب را مشخص کنید
یک دوش گرم بگیرید، لباس خواب بپوشید، دندا‌‌ن‌های‌تان را مسواک بزنید و قصه‌های شب برای او بخوانید. داشتن عادت منظم به کودکان کمک می‌کند که موقع رفتن به رختخواب احساس امنیت بیشتری کنند. قابلیت پیش بینی زمان خواب، کودک را به لحاظ روحی آماده کرده و اضطراب شبانهٔ او را کم می‌کند. این عادت میزان استرس کودک را کم کرده و با مراحلی که برای رفتن به رختخواب باید طی کند، پیش بینی می‌نماید که زمان رفتن به رخت خواب فرا رسیده است.
حضور خود را به حداقل برسانید
قبل از این‌که کودکتان به‌خواب برود، اتاق را ترک کنید تا به حضور شما وابسته نشود. اگر در اتاقش می‌مانید در رختخوابش دراز نکشید و با او صحبت نکنید. هر بار که او کم‌کم دارد به‌خواب می‌رود، از تخت‌خواب او فاصله بگیرید تا به‌طور مرتب وابستگی او به حضور شما کاهش یابد.
در او احساس امنیت ایجاد کنید
عدم حضور شما و یا فکر این‌که هیولایی زیر تختش پنهان شده است، خواب را از چشم کودکتان می‌گیرد. با استفاده از اشیایی مانند حیوان‌های عروسکی پارچه‌ای، پتو یا گذاشتن تنگ ماهی کنار تخت، ترس را از او دور کنید. بگذارید به‌جای شما چیز دیگری به او آرامش دهد.
آرام آرام او را عادت بدهید
بسیاری از والدین ترجیح می‌دهند که کودک را به تخت‌خواب برده و به او بگویند که خیلی زود برمی‌گردند و به او سر می‌زنند. به قول خود عمل کنید، اما هر بار فاصله زمان سر زدن به او را بیشتر کنید. او کم‌کم در یکی از این فاصله‌های زمانی به‌خواب خواهد رفت. دکتر اونز می‌گوید: «برای شروع از ۵ تا ۱۰ دقیقه شروع کنید. اگر کمتر از ۵ دقیقه بعد به او سر بزنید، احتمالا بیدار خواهد بود اما اگر خیلی طولش بدهید، ممکن است نگران و مضطرب شود. این مساله اوضاع را بد‌تر می‌کند.»
اگر کودکتان نیمه‌های شب به رختخواب شما می‌آید با او به اتاقش بروید، بدون این‌که زیاد با او ارتباط برقرار کنید. فقط بگویید: «تو باید دز رختخوابت بمانی.» هر بار که این مساله اتفاق افتاد برای برگرداندن او به رخت خوابش قاطعانه عمل کنید. در غیر این صورت کودکتان سماجت بیشتری به خرج خواهد داد.
برای رفتار خوب او یک پاداش در نظر بگیرید
از رفتار‌های نامطلوب او مانند گریه کردن چشم پوشی کنید. بعد از گفتن شب بخیر به کودکتان اجازه بدهید تا غذای مورد علاقه‌اش را (برای صبحانه) انتخاب کند یا چیز‌های دیگر را برای تشویق او انتخاب کنید.
«با این کار رفتارشان را با یک جایزه همراه خواهند دانست.»
نظر خود را اضافه کنید.
ارسال نظر به عنوان مهمان