در واقع همان چیزی است که به بدن کمک می کند تا بتواند مدیریت هیجان اداره کند. اما عمر این ماده فقط یک سال است و گاهی به صورت خودکار درمغز ترشح می شود.
برای دانستن این مطلب که چه چیزهایی باعث ترشح بیشتر این ماده در برخی افراد و یا قطع و تاخیر ترشح درافراد دیگر میشود، پروفسور سمیعی تحقیقاتی انجام داده است.
نتیجه تحقیقات چندی پیش در سایت پروفسور سمیعی منتشر شد. نتیجه تحقیقات برای علم روانشناسی بسیار جالب و بی نظیربود. نتیجه این تحقیقات می گویید: وقتی شما از منظره ای یا دیدن چیزی لذت می برید و از آن به صورت کلامی تعریف می کنید و یا اینکه اهل به به و چه چه کردن هستید، میزان ترشح این ماده در مغز افزایش می یابد.
علاوه بر این وقتی شما یک پارچه زیبا، گلبرگ گل یا هر چیز لطیفی را لمس میکنید و ازآن احساس خوشایندی دارید، میزان ترشح این ماده در مغز افزایش مییابد.
همچنین، وقتی شما دست می زنید یا همان به اصطلاح کف زدن، حتی وقتی دریک کنفرانس حضور دارید و یا در یک مهمانی و... حتی به مدت زمانی کوتاه، میزان ترشح این ماده در مغز را افزایش میدهید ...
بنابراین بهتر است از هر چیز لذت بخش که میبینند و حس میکنند تعریف کنید! خوشا به حال آنانی که عادت دارند چشمهایشان را پر از زیباییهای بینظیر طبیعت کنند! و نیز خوشا به حال آنانی که وقتی قرار است به افتخار کسی کف بزنند، با شور هیجان این کار را میکنند.
باید بدانیم که رفتارها و لذت های ما چه بصری و چه لمسی همه باعث کنترل هیجانات و استرس ها در بدن میشوند. این گونه رفتار ها را در بدن خود ذخیره و انباشته سازید تا باعث ترشح بیشتر ماده های موثر مغز در آرامش شما شود.
یادمان باشد از این لحظه به بعد؛ لذتهایمان را به زبا ن بیاوریم تا مغز هوشیارانه آنها را دریافت کرده و به کار برد.
نویسنده: مامی سایت
نظر خود را اضافه کنید.
ارسال نظر به عنوان مهمان